Hafiften çiseliyen yağmur caddelerde
Akşamlar yanlız, akşamlar hüzünlü
Duyuluyor uzaktan fabrika düdükleri
Ve sürüklenen adımların gürültüsü..
Insanlar dönüyorlar evlerine.
Hepsi durgun, hepsi düşünceli
Bir günün yorgunluğu üstlerinde
Rahat bir koltuğun, sıcak bir çorbanın
Hayali gözlerinin önünde
Yürüyorlar yavaş yavaş
Bıkmış yorgun bir halde,
geçiyorlar ezberlenmiş sokaklardan
varıyorlar evlerine...
ve özlemle bakarak parlak ışıklara
kapıyorlar kapılarını geceye....
Feza
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder